بازنشر از سایت ایران آرت
با 10 کتابفروشی مهم و اثرگذار
دنیا که نقش زیادی در شکل‌دهی فرهنگ و تاریخ دنیا دارند آشنا شوید.
ایران آرت: کتاب‌فروشی‌ها اهمیت زیادی در شکل‌دهی فرهنگ و تاریخ دنیا دارد و بسیاری از رخدادهای فرهنگی در کتاب‌فروشی‌ها رخ می‌دهد. خبرگزاری ایبنا در این مطلب کتاب‌فروشی‌های مهم و اثرگذار دنیا را معرفی کرده است.
مترجم: محمد حسن لو
بازنشر از سایت ایبنا
به گزارش خبرگزاری کتاب
ایران (ایبنا( به نقل از فیمیل‌فرست - ریچارد مک مان، نویسنده مجموعه
کتاب‌های راهنمای نویسندگی در آخرین کتاب خود به طور جامعه به طرح موضوع و پایان
آن در نوشتن کتابها پرداخته است. کتاب‌های او در زمینه راهنمای نویسندگی از شهرت
زیادی برخوردار است و سال‌های یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های بازار کتاب انگلستان و آمریکا
بوده است. آخرین کتاب از این مجموعه «چگونگی نوشتن و انتشار یک کتاب پرفروش» نام
دارد که سایت فیمیل فرست به طور خلاصه 10 نکته درباره چطور نوشتن و به عبارتی چطور
تمام کردن یک کتاب و داستان از این کتاب تهیه کرده است که در زیر می‌خوانید:
در ایام نوروز امسال با دوستانی صحبت از این به میان آمد که در این زمانه چه‌گونه می‌توان بدون بغضی در گلو تبریک و شادباش سال نو گفت وقتی جای‌جای این سیاره‌ی محزون در چنگال ستم رنج می‌کشد؟
از آن‌جایی که این پرسش ریشه و محورِ همه‌ی پیوندهای من با ادبیات و هنر و منابع شناخت و آگاهی در تمام زندگی‌ام بوده است، طبیعی است که نخست به یاد دو شاعر و آثارشان افتادم. رمبو و دو کتاب فصلی در دوزخ و اشراق‌ها، لوتره‌آمون و دو بخش کتابش آوازهای مالدورور و شعرها.
اما ضمن یادداشت کردن و ترجمه‌ی تکه‌هایی برای نوشتن مقاله‌ای در پیرامون همین پرسش، درجا و فی‌البداهه به یاد چند متن دیگر افتادم: از جمله کتابی به نام نیچه و سال نو، نوشته‌ی استفان فلوکاری، که اتفاقاً همین ژانویه‌ی امسال منتشر شده. دوم شعری از رُنه شَر به نام ژَکمر و ژولیا و تفسیر خوبی که از آن خوانده بودم.
از راست: غلامحسین ساعدی- ادوارد آلبی- رضا براهنی
رضا ملکیان
در میان سطرهای آثار گلشیری همیشه حرف هایی هست برای خواندن و به فکر فرو رفتن. کمتر اثری از او می توان یافت که نچسب و علیل باشد و طعم شیرین قصه شنیدن و داستان خواندن را از ما محروم کند. داستان جبه خانه با همه ی نقد ها و انتقاد هایی که به آن وارد کرده اند، از همین نوع داستانهاست...
ملاقات جیمز جویس و مارسل پروست درسال 1922
ترجمه ی آیدا عطرزاده
زمانی که از هنرمندان شهیر گذشته نام می بریم، ناخودآگاه آن ها را به برجسته ترین آثارشان ارجاع می دهیم--- اورسن ولز را با "همشهری کین"، و اچ جی ولز را با "جنگ دنیاها" و "ماشین زمان" می شناسیم. وقتی این دو هنرمند در سال 1940 ملاقات کردند، متوجه شدند که حرف های بسیاری برای گفتن به هم دارند؛ داستان ها و ایده های شان را تبادل کرده و متقابلاً یکدیگر را تحسین کردند.
یکی دیگر از این ملاقات های تاریخی، میان جیمز جویس نویسنده "اولیس"، و مارسل پروست نویسنده
"در جستجوی زمان از دست رفته" رخ داد.
ایران آرت: شاید پربیراه نباشد اگر بگوییم به تعداد ِ نویسندگان بزرگ جهان سیاقی برای نوشتن وجود دارد، و به شمارِ سبک و سیاق داستان نویسان، عادت‌هایی برای نوشتن.
هر نویسنده‌ای شکلی از نوشتن را انتخاب کرده است.بعضی عادت‌های عجیب غریبی دارند. مثلا نویسنده‌ای دوست دارد از شش صبح تا دو بعد از ظهر کار کند و محل کارش هم حتما اتاقی باشد بی هیچ تابلو و عکسی. نویسنده‌ی دیگر دوست دارد شب‌ها به وقت خواب دیگران بنویسد، و دیگری حتما باید بعد از کلی دویدن ذهنی مهیای نوشتن داشته باشد. در این گزارش بیست عادتِ نوشتن از بیست نویسنده بنام را مطالعه می‌کنید. این اطلاعات به صورت پراکنده از جمله از بازفیلد و آوانگارد نقل شده است و در آن عادت‌هایی از نویسندگانی نظیر گوستاو فلوبر، جیمز جویس، ارنست همینگوی، ساموئل بکت، گابریل گارسیا مارکز، ولادیمیر ناباکوف، هاروکی موراکامی، ویرجینیا وولف و ... توصیف شده است.
توصیه‌های” ویرجینیا وولف” به نویسندگان جویای نام!
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از لیت‌هاب
مترجم: مهرناز زاوه
وولف صاحب ذهنی تکرارناشدنی بود و به عنوان ناشر و نویسنده اعتقادات محکمی در این باره داشت که چگونه می‌توان یک قطعه ادبی فوق‌العاده نوشت. خوشبختانه او بسیاری از ایده‌هایش را در طول زندگی برای ما در نامه‌ها و مقاله‌هایش نوشته است. در اینجا مجموعه‌ای از اندیشه‌های وولف درباره مهارت و هنر رمان برای نویسندگان جویای نام آورده شده است.
آنچه در ادامه خواهید خواند، بازنشر نوشته ای خواندنی است از
ابراهیم گلستان، حکایتی از روزگار رفته که با زبانی روایی و نثری جذاب به
سبک و سیاق همیشه اش، این نوشته پیشتر در مجله فراسو شماره چهاردهم بیرون
آمده، اما در فضای مجازی برای اولین بار است که منتشر می شود. با سپاس از
سردبیر فراسو که مطلب را در اختیار مد و مه قرار دادند.
چهارراه؛ نمایشنامه و کارگردان: بهرام بیضایی
استنفورد، کالیفرنیا، فروردین 1397
پس از نمایش “مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین” در سال 1384، بهرام بیضایی در مصاحبه ای نمایش را یک “فریاد” توصیف کرد. “چهاراه” نیز مثل “مجلس شبیه…” در واقع “هشدارى است براى آینده ” مقاومتی است در برابر “میل جمعى به فراموشى” و روایت کابوسى است تاریخى که “قربانیانش همواره صاحبان قلم و اندیشه بوده اند”. داستانی است “نه تنها از گذشته که همچنین از آینده، و هر زمان و هر جا مى تواند اتفاق بیفتد”.
آیدین آغداشلو در وصف بیضایی گفته بود
