گورِ پدر همینگوی!

یک کتاب بد، یک کتاب­سازی افتضاح، این کتاب را نخرید، گولِ نام همینگوی را نخورید. این کتاب، همینگوی­‌اش یک شیاد درست و حسابی­‌ست.

اغلب شما می‌دانید که رمان «وداع با اسلحه» از اساسی‌­ترین کارهای همینگوی به شمار می‌رود. حالا نشری به نام «آسو» این داستان مهم را به ترجمه هانیه چوپانی منتشر کرده است. خانم چوپانی یا ناشر محترم با آزادی تمام، نزدیک به نیمی از کتاب را بریده و ریخته‌­اند دور و هر چه دلشان خواسته جملات و مفاهیم را تغییر داده­‌اند.

کافی­‌ست برای باور به این مدعا، نسخة انگلیسی این کتاب را همراه با ترجمة معروف و شناخته شدة نجف دریابندری در کنار این نسخة مبارک گذاشت و یکی دو سطر را مطابقت داد. بگذریم...

کاملا معلوم است که هدف ناشر از این نوع کتاب‌سازی­‌ها، تنها فروش و فروش بیشتر است و لاغیر. این دست از ناشران، خوانندة کتاب را صرفا یک خریدار می‌دانند و نه یک مخاطبِ آگاه. اصلا گور پدر ادبیات، گور پدر همینگوی؛ زنده‌باد پول، زنده‌باد فروش بیشتر، زنده‌باد اقتصاد نشر، زنده‌باد همینگویِ خودمان!

منبع: @booksvitrine

نوشتن به سبک غولها

بیست عادت نوشتن، بیست نویسنده‌ی غول/ از جیمز جویس و همینگوی تا وولف و موراکامی!

شاید پربیراه نباشد اگر بگوییم به تعداد ِ نویسندگان بزرگ جهان سیاقی برای نوشتن وجود دارد...

ایران آرت: شاید پربیراه نباشد اگر بگوییم به تعداد ِ نویسندگان بزرگ جهان سیاقی برای نوشتن وجود دارد، و به شمارِ سبک و سیاق داستان نویسان، عادت‌هایی برای نوشتن.

هر نویسنده‌ای شکلی از نوشتن را انتخاب کرده است.بعضی عادت‌های عجیب غریبی دارند. مثلا نویسنده‌ای دوست دارد از شش صبح تا دو بعد از ظهر کار کند و محل کارش هم حتما اتاقی باشد بی هیچ تابلو و عکسی. نویسنده‌ی دیگر دوست دارد شب‌ها به وقت خواب دیگران بنویسد، و دیگری حتما باید بعد از کلی دویدن ذهنی مهیای نوشتن داشته باشد. در این گزارش بیست عادتِ نوشتن از بیست نویسنده بنام را مطالعه می‌کنید. این اطلاعات به صورت پراکنده از جمله از بازفیلد و آوانگارد نقل شده است و در آن عادت‌هایی از نویسندگانی نظیر گوستاو فلوبر، جیمز جویس، ارنست همینگوی، ساموئل بکت، گابریل گارسیا مارکز، ولادیمیر ناباکوف، هاروکی موراکامی، ویرجینیا وولف و ... توصیف شده است.